Een op de vier bedrijven stemt zijn riskmanagement en inkoopproces voor verzekeringen niet af stemt op zijn langetermijn groeistrategieën. Organisaties leggen te veel nadruk op bepaalde risico’s, vooral risico’s die een onmiddellijke dreiging vormen. Ondertussen zien ze andere risico’s over het hoofd waarvan de sector denkt dat ze langzamer evolueren, maar die vergelijkbare doordringende gevolgen hebben. Dat is een van de conclusies die getrokken kunnen worden uit het recent verschenen eerste editie van Marsh Resilience Report waarmee wordt beoogd klanten te helpen in de huidige uitdagende tijd van verhoogde volatiliteit en verandering.
Marsh voerde een gedetailleerd, wereldwijd onderzoek uit in negen regio’s – met bijna 1.000 organisaties en vertegenwoordigend in meer dan 30 verschillende industrieën – om de Marsh Risk Resilience Diagnostic te ontwikkelen, die meer inzicht geeft in de blootstelling van de organisatie door de impact en de onderlinge relatie van zes opkomende risico’s binnen de kernactiviteiten te onderzoeken. gebieden: Pandemie, Cyber, opkomende technologieën, Klimaat / milieu, sociaal en bestuur (ESG), regelgeving en geopolitiek.
De COVID-19-pandemie heeft bedrijven volgens de onderzoekers gedwongen hun benadering van riskmanagement te verbeteren en vooruitstrevende strategieën te ontwikkelen die de paraatheid en veerkracht helpen vergroten. Ondanks een brede consensus over het toenemende belang en de potentiële dreiging van de zes risico’s, evalueert of modelleert slechts 25% van de organisaties de impact van opkomende risico’s op hun bedrijf. Marsh waarschuwde echter dat klanten het zwaarst getroffen zouden worden door vijf van de zes risico’s.
In het rapport van Marsh staat dat het verbeteren van de veerkracht vier gemeenschappelijke stappen en gedragingen omvat:
Anticiperen op risico’s
Marsh heeft vier factoren uiteengezet die organisaties kunnen helpen om beter op risico’s te anticiperen:
- Metingen van risico-aggregatie en onderlinge afhankelijkheden in de waardeketen om de mate van voorwaardelijke bedrijfsonderbrekingsrisico’s aan te tonen;
- metrics voor het testen van stresstests, inclusief die welke zullen helpen bepalen hoeveel stress de organisatie kan weerstaan en op welke punten in de waardeketen;
- Metrische gegevens over vroegtijdige waarschuwingen voor crisisgebeurtenissen, die vroege besluitvormingspaden kunnen sturen tijdens de eerste dagen van een evenement;
- Statistieken over essentiële partners in de toeleveringsketen om het tegenpartijrisico te helpen evalueren.
Risico verbinden met strategie
In het rapport wordt uitgelegd dat veerkrachtige organisaties zich doorgaans afstemmen op een samenwerkingsproces en deskundige hulp zoeken bij het beoordelen van hun bereidheid om het veerkrachttraject te voltooien .”Zonder dergelijke samenwerking en advisering zullen organisaties waarschijnlijk moeite hebben om op risico’s te anticiperen, wat hun vermogen om effectieve responsplannen te ontwikkelen, zal verminderen”, aldus het rapport
Voorkomen van hiaten in de perceptie van paraatheid
Marsh stelde in het rapport dat veerkrachtige organisaties het risicoterrein beoordelen en bepalen of ze over de nodige middelen beschikken om er doorheen te navigeren.
“Een nauwkeurige perceptie van organisatorische paraatheid is noodzakelijk, omdat een vals gevoel van veiligheid een organisatie kan stoppen”, voegde Marsh eraan toe.“De gevolgen van het niet voorbereid zijn kunnen ernstig zijn. De geschiedenis heeft geleerd dat het fortuin van organisaties snel kan ontrafelen na een schokkende gebeurtenis. Hun opties om een evenement te beheren kunnen afnemen naarmate de omstandigheden zich spiraalsgewijs voordoen, zoals ze deden voor veel banken tijdens de financiële crisis van 2008, en meer recentelijk met de horeca en reisbranche tijdens de pandemie.
Meten wat er toe doet
Uit het rapport van Marsh bleek dat velen in de branche moeite hebben met het consequent toepassen van metrics. Het adviseert organisaties om effectieve statistieken in te zetten om blootstellingen tijdens hun veerkrachttraject te meten.
“Voor risico’s die [de] respondenten als belangrijk of zeer belangrijk beschouwen, verwachten we organisaties te vinden die modellering en prognoses uitvoeren tegen overeenkomstig hoge tarieven. Slechts een minderheid doet dat echter, en de meeste van hen voeren alleen in bepaalde gebieden modellering en prognoses uit ”, aldus het rapport.
“Bij het toepassen van deze stappen moet een grotere zichtbaarheid van, verantwoordelijkheid voor en samenwerking op het gebied van risico’s zich uitstrekken over de rollen van de organisatie. Van traditionele risicobeheerfuncties tot IT tot compliance, juridische zaken, HR en meer – samen met uw vertrouwde risico- en verzekeringsadviseur – we spelen allemaal een rol bij het versterken van risicobeheerstrategieën en het bouwen van veerkrachtigere organisaties. “
