Bijna één op de twee Nederlanders krijgt ooit te maken met een psychische aandoening. Erover praten is belangrijk. Het zorgt voor wederzijds begrip, wat bijdraagt aan vermindering van stigmatisering. En het kan een stap zijn naar de juiste hulp. Onderzoek laat zien dat mensen in de omgeving van iemand met een psychische aandoening wel de intentie hebben om het gesprek aan te gaan, maar vaak niet weten hoe. Daarom lanceert staatssecretaris Paul Blokhuis van het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport (VWS) vandaag de vervolgcampagne Hey, het is oké.
Het doel van de campagne is mensen in de omgeving van iemand met een psychische aandoening te helpen het gesprek hierover aan te gaan. Tijdens de aftrap gaat Paul Blokhuis al wandelend in gesprek met Michiel Verheul. Michiel heeft een dwangstoornis en hield dit jaren geheim. Blokhuis: “Een psychische aandoening kan iedereen overkomen. Vaak heeft de omgeving onbewust vooroordelen over psychische aandoeningen. Die stigmatisering zorgt voor isolatie, disfunctioneren en terughoudendheid in het zoeken van hulp. Deze vervolgcampagne neemt vooroordelen over psychische aandoeningen weg en laat zien hoe je ook als omstander het gesprek kunt aangaan. Dat is nu in tijden van corona nóg belangrijker.”
Praten helpt
Onderzoek van Motivaction toont aan dat de drempel om het gesprek aan te gaan
over psychische aandoeningen voor omstanders groot is. Zeven op de tien mensen
hebben het idee dat vragen naar iemands psychische aandoening of klachten heel
persoonlijk is. En vier op de tien mensen vinden psychische aandoeningen of
klachten privé. Slechts een kwart verwacht dat een persoon met een psychische
aandoening of klachten het fijn vindt om erover te praten. Het initiatief wordt
daarmee vaak gelegd bij degene met een psychische aandoening of klachten.
Terwijl praten juist een eerste stap kan zijn naar herstel en ervoor kan zorgen
dat je klachten minder zwaar worden.
Wandelend in
gesprek
Blokhuis en Verheul voeren het gesprek wandelend en laten hiermee meteen zien
dat een wandeling een fijne manier is om te praten over psychische klachten. Je
hebt meer ruimte, kunt eenvoudig stiltes laten vallen en ook emotie uiten kan
makkelijker zijn. Bovendien is wandelen goed voor je mentale gezondheid.
Michiel had graag eerder de moed gevonden om met zijn omgeving over zijn
dwanggedachtes te praten. Wat hij anderen wil meegeven: “Als je erover praat,
durf dan ook eerlijk te zijn. Ik schaamde me zo voor mijn gedachtes, dat ik er
bijvoorbeeld niet open over durfde te zijn tegen mijn therapeut. Die kon toen
ook niet de juiste diagnose stellen. Ook merkte ik pas toen ik écht open was
over mijn klachten, dat meer mensen in mijn omgeving zich kwetsbaar op gingen
stellen. En dat ik niet de enige was die hier mee te maken heeft. Inmiddels is
mijn motto: vertellen doet herstellen.”