Het Verbond van Verzekeraars ziet mogelijkheden om op particuliere en zakelijke opstal- en inboedelpolissen aanvullende dekking te bieden tegen lokale overstromingen. Die kunnen ontstaan door het falen van secundaire waterkeringen, bijvoorbeeld vanwege extreme neerslag of droogte. Een dergelijke verzekeringsdekking is momenteel niet breed beschikbaar en sluit beter aan op de compensatieregeling van de overheid, de Wet tegemoetkoming schade bij rampen (Wts). Het Verbond benadrukt dat het voorstel geen bindend advies is. Verzekeraars moeten zelf naar de vertaling en gevolgen voor hun eigen portefeuille kijken.
Dat valt te lezen in het Adviesrapport Overstromingen van het Verbond van Verzekeraars. In het rapport is de mogelijke schade door lokale overstromingen gesimuleerd. Uit de resultaten blijkt dat de schadebedragen binnen de verzekerbare brandbreedte vallen. Hiermee geeft het Verbond opvolging aan zijn eigen klimaatrapport van afgelopen jaar, waarin één van de aanbevelingen was om de verzekerbaarheid van lokale overstromingen te onderzoeken.
Met deze aanvullende dekking kunnen verzekeraars beter aansluiten op de Wts. Deze ‘rampenwet’ kan de overheid in werking stellen na een (grootschalige) ramp om particulieren en bedrijven (gedeeltelijk) schadeloos te stellen en een reguliere verzekering niet voor handen is. “In de praktijk is echter onduidelijk wet wel of niet of niet van kracht wordt”, vertelt Leo De Boer, directeur Schade van het Verbond van Verzekeraars. “Verzekeraars die het advies opvolgen kunnen woningeigenaren en bedrijven compenseren die bij een lokale overstroming nu nog tussen wal en schip vallen.” Uit het adviesrapport blijkt dat het verzekeren van overstromingen door het falen van primaire waterkeringen nog een brug te ver is. De Boer: ”Zonder steun van de overheid is een grootschalige dekking voor overstromingsschade voor het bezwijken van primaire waterkeringen op dit moment niet haalbaar.”
Projectgroep
In een toelichting op het rapport schrijft het Verbond: “In opdracht van het sectorbestuur Schade van het Verbond van Verzekeraars heeft de projectgroep Neerslagclausule onderzocht in hoeverre de huidige neerslagdekkingen kunnen worden uitgebreid, zodat voortaan lokale overstromingen met een andere oorzaak dan lokale neerslag kunnen worden verzekerd. Het voorstel van de projectgroep richt zich vooral op een verruiming van de huidige neerslagdekking, omdat daarmee beter wordt aangesloten bij de beoogde werking van de Wet tegemoetkoming schade bij rampen (Wts). Uiteraard is het aan verzekeraars zelf om wel of niet over te gaan tot het aanpassen van de neerslagclausule en voor hun eigen portefeuille te bepalen hoe zij deze willen vertalen in premiestelling en condities.”
Aanpassing neerslagclausule haalbaar
De projectgroep denkt echter dat het haalbaar is om de neerslagclausule aan te passen. “Ten eerste is het wenselijk om bepalingen over de hoeveelheid neerslag binnen een bepaald tijdsbestek en gebied te schrappen. Dat komt namelijk de duidelijkheid in de dekking ten goede en is vooral in het voordeel van de klant, terwijl het de verzekerbaarheid nauwelijks zal ondermijnen.”
Daarnaast acht de projectgroep het voor verzekeraars haalbaar om dekking te bieden tegen overstromingen als gevolg van het falen (bijvoorbeeld dijkdoorbraak of niet goed werkende sluizen) of overlopen van secundaire (regionale/lokale) waterkeringen. En ten derde ziet de projectgroep geen mogelijkheden om zonder steun van de overheid de samenleving te verzekeren tegen overstromingen als gevolg van het falen of overlopen van primaire waterkeringen . Simpelweg omdat de hoeveelheden water niet kunnen worden gestuit, waardoor de schade de solvabiliteit van verzekeraars kan bedreigen. Tegelijkertijd sluit de projectgroep niet uit dat individuele verzekeraars voor bepaalde groepen aanvullende producten kunnen aanbieden mét een dekking voor overstroming.
“Het verschil in dekkingsmogelijkheden voor primaire en secundaire keringen wordt bepaald door het feit dat secundaire keringen vooral beschermen tegen overstroming van boezems en kanalen. Omdat de hoeveelheid water in boezems en kanalen begrensd is, zijn de gevolgen kleiner dan bij overstroming van een grote rivier, die water blijft aanvoeren.”
Ruimere dekking
Gesteund door de uitkomsten van de modelering door herverzekeringsmakelaars en gesprekken met wetenschappers, is de projectgroep van mening dat een verruiming van de dekking mogelijk is, waardoor deze ook beter aansluit op de beoogde werking van de Wts. De projectgroep meent dan ook dat de dekking kan worden uitgebreid, op voorwaarde dat er voldoende aandacht is voor goed huisvaderschap en preventie wordt gestimuleerd:
1) De huidige brandverzekeringen kunnen worden uitgebreid met alle schade door neerslag en water dat van buiten het gebouw binnenstroomt, behalve water dat helemaal of gedeeltelijk afkomstig is van de zee, een rivier of een binnenwater, doordat een primaire waterkering is overgelopen of heeft gefaald. Deze zogenoemde primaire waterkeringen zijn vastgelegd in de Waterwet en het Nationaal Basisbestand Primaire Waterkeringen .
2) Het stimuleren van preventie is een wezenlijk onderdeel van de dekking van kleinschalige overstromingen en andere vormen van wateroverlast. Er zijn steeds meer technische mogelijkheden beschikbaar en met simpele oplossingen kunnen gebouweigenaren en gebruikers veel schade voorkomen. Ook deuren en ramen kunnen waterdicht worden afgesloten. Verzekeraars kunnen zich onderscheiden door hier inventief op in te spelen met hun producten en voorwaarden. Ten slotte is het raadzaam te kijken naar dekking van schade door grond- en rioolwater met een andere oorzaak dan neerslag.
