Men zou kunnen denken dat het risico van ontvoering is afgenomen als gevolg van de pandemie, de lockdowns en de daarmee gepaard gaande vermindering van het aantal reizen. Maar in feite is ontvoering voor losgeld de laatste jaren toegenomen, meldt het beveiligingsadviesbureau Control Risks over de opwaartse trend in de wereldwijde ontvoeringscijfers sinds 2019, die wordt ondersteund door sociaaleconomische verschillen, onvoldoende middelen voor rechtshandhavingsinstanties en een zwakke rechterlijke macht. Het rapport merkte ook op dat de gemiddelde wereldwijde losgeldeis steeg van $ 259.913 in 2019 tot $ 368.901 in 2021, een stijging van 43% en Control Risks verwacht dat losgeldeisen zullen stijgen met ‘supernormale tarieven’.
In zijn rapport Insurance Marketplace Realities 2023 zegt WTW dat nu de beperkingen en lockdowns zijn afgenomen, het aantal ontvoeringsactiviteiten in verschillende landen is teruggekeerd naar het niveau van vóór Covid-19. “Hoewel de afname van het internationale reisverkeer heeft geleid tot een vermeende vermindering van het risico, blijkt uit onze gegevens dat het aantal ontvoerde lokale onderdanen is toegenomen. Bovendien zijn criminelen blijven investeren in regelingen, zoals virtuele ontvoeringen (een vermeende ontvoering met een snel losgeld), om het huidige klimaat uit te buiten en een cashflow in stand te houden om verdere illegale operaties te financieren”, aldus WTW.
Vraag naar Kidnap & Ransomware-verzekering
De vraag naar ontvoerings- en losgeldverzekeringen(K&R) daalde tijdens de pandemie, maar verzekeraars en makelaars zien de vraag nu toenemen, vooral nu er weer zakenreizen worden gemaakt. Grace Tricker, van Miller’s Accident & Health , zegt dat de vraag toeneemt, maar merkt op dat de verkoop aan nieuwe klanten een uitdaging kan zijn, vooral als zij weinig tot geen blootstelling hebben in de huidige brandhaarden.
“Veel klanten vragen nog steeds om dekking voor bepaalde projecten of reizen naar ‘risicogebieden’ – die, hoewel absoluut noodzakelijk, niet geïsoleerd moeten worden beperkt”, zegt ze. “Het is de verantwoordelijkheid van de makelaars om met verzekeraars samen te werken en klanten voor te lichten over de breedte en variëteit van de dekking die beschikbaar is op de markt voor veiligheidsrisico’s. Dit type verzekering zou een aankoop op directieniveau moeten zijn die alle internationale organisaties op zijn minst overwegen.”
Ze legt uit dat de producten zijn ontworpen om alle werknemers op wereldwijde basis 24 uur per dag te dekken, wat zich ook uitstrekt tot alle gezinsleden van werknemers. “Een werkgever heeft zowel een morele (en soms wettelijke) zorgplicht om ervoor te zorgen dat de nodige veiligheids- en beveiligingsprocedures aanwezig zijn om zijn personeel veilig te houden. De implementatie van een verzekeringspolis voor veiligheidsrisico’s garandeert prioritaire toegang tot toonaangevende adviseurs op het gebied van crisisbeheer. Deze adviseurs zullen helpen en adviseren in geval van een incident – wat een organisatie zeker helpt om aan te tonen dat de zorgplicht voorop staat,” zegt Tricker.
Een belangrijk, en volgens sommigen zeer waardevol, onderdeel van de kidnap- en ransomwareverzekering is de toegang tot crisisadviseurs tegen een onbeperkte kostprijs voor de klant. Christopher Arehart, first party product manager, North America Financial Lines, Chubb, zegt dat consultancy, samen met de bewezen schadecapaciteit van een verzekeringsmaatschappij, de sleutel is tot het product. “Het is eenvoudigweg niet voldoende dat een verzekeraar ervoor kiest om deze gebeurtenissen te dekken en daarvoor een dekking opstelt. Ze moeten ook in staat zijn om overal ter wereld onmiddellijk en 24 uur per dag te reageren en ervaring hebben met het onderhandelen over de veilige terugkeer van een gijzelaar.”
Nu de wereld geconfronteerd wordt met een economische neergang na de gevolgen van de pandemie en de lockdowns, samen met de oorlog in Oekraïne, zullen de veiligheidsdreigingen en de criminaliteit wereldwijd waarschijnlijk toenemen, waardoor de dreiging van ontvoeringen en losgeld kan toenemen. Tricker merkt op dat er een misvatting bestaat die de markt al jaren probeert af te leiden – dat het risico alleen een ontvoering voor losgeld is. “Hoewel wij begrijpen dat het risico van ontvoering altijd een belangrijke drijfveer zal zijn voor kopers, is het van vitaal belang dat klanten zich bewust zijn van het brede scala aan risico’s dat het product kan helpen beperken. Wereldwijd worden we geconfronteerd met een crisis van economische en politieke instabiliteit die de riskexposure van een bedrijf natuurlijk zal bemoeilijken. Hierdoor zullen ook opportunistische criminele activiteiten toenemen, waardoor deze wereldwijde dekking nu meer dan ooit relevant is,” zegt ze.
K&R hotspots
Dan Holloway, Head of Management Liability, Chubb Overseas General, zegt over
de hotspots van kidnap & ransomware: “Het risico van ontvoering en
afpersing is veranderlijk en niet direct gebonden aan een specifiek land of
gebied. De vakantieplek van vandaag kan de ontvoeringsplek van morgen worden.
Het is veeleer het evenwicht tussen de beloning voor ontvoerders en het risico
om gepakt te worden en vervolgd te worden, dat crimineel gedrag stimuleert.
Zoals elk ander bedrijf, bloeit ontvoering in gebieden waar de risico’s niet
opwegen tegen de beloning. Op plaatsen waar de risico’s minimaal zijn en de
beloning hoog, ligt het aantal ontvoeringen en afpersingen veel hoger dan op
plaatsen waar de traditionele politie en justitie competent en effectief
zijn.”
Niettemin zijn er momenteel hotspots, en Tricker zegt dat de volgende gebieden aandacht verdienen:
– Centraal- en Zuid-Amerika, Caraïben: Mexico, Honduras, Venezuela, Haïti en Colombia;
– Afrika: Libië, Niger, Nigeria, Mali, Burkino Faso, Soedan, Zuid-Soedan, DRC, Somalië, Egypte, Zuid-Afrika, Mozambique, CAR, Ivoorkust en Kameroen;
– Midden-Oosten: Jemen, Syrië en Irak;
– Centraal- en Zuid-Azië: India, Pakistan, Afghanistan en de Filippijnen.
Maar is het risico groter voor degenen die op lange termijn stage lopen of voor degenen die regelmatig op zakenreis gaan? “De primaire risicofactor voor ontvoering is de locatie van werknemers in het buitenland,” zegt Holloway. “Kortstondige reizen naar gebieden met een hoog risico zijn een secundaire risicofactor, omdat ontvoerders meestal niet voldoende tijd hebben om een potentieel doelwit te identificeren en te bewaken voordat het individu het land verlaat. Wij zien het risico zeker toenemen wanneer werknemers vaker reizen dan degenen die zelden reizen, evenals degenen die voor langere tijd reizen (expats en werknemers met een kort contract). In bepaalde gebieden met een hoog risico (gebieden met openlijke vijandigheden jegens buitenstaanders) kan zelfs beperkt reizen problematisch worden.”
Tricker is het daarmee eens en merkt op dat in het algemeen langdurige plaatsingen of lokale onderdanen een veel groter risico lopen dan zakenreizigers (buitenlanders). “In het huidige economische klimaat kunnen criminele groepen echter meer geneigd zijn een hoger risico te nemen door een buitenlander te ontvoeren als men denkt dat er een hoger losgeldbedrag kan worden betaald. Dit onderstreept het belang voor organisaties om een polis af te sluiten voor alle werknemers, zodat al het personeel (reizigers of niet) gedekt is voor dergelijke gebeurtenissen”, zegt ze.
”
Verzekeringsmarkt
De markt zelf is tot nu toe grotendeels gevrijwaard gebleven van de extremen van de harde markt in veel andere sectoren. Christopher Arehart van Chubb zegt: “De K&R-polis is altijd concurrerend geprijsd geweest en heeft niet de recente harde markttarieven gevolgd die we in andere financiële producten zagen. De tarieven en voorwaarden hebben echter gereageerd op gebeurtenissen in de wereld, zoals de situatie in Oekraïne en andere strijdgebieden. De capaciteit is voldoende.”. Tricker zegt dat terwijl het grootste deel van de verzekeringsmarkt de premies heeft verhoogd vanwege de uitdagende risico-omgeving, de K&R-markten relatief stabiel zijn gebleven. “Er wordt zeker gesuggereerd dat tariefverhogingen in het verschiet liggen, en in sommige gevallen al plaatsvinden. Hoewel dit een realiteit is, zal de aanhoudende beschikbaarheid van capaciteit op dit gespecialiseerde gebied de concurrentie hoog houden en significante tariefbewegingen beperken”, voegt ze eraan toe.
