Hoogleraar Ira Helsloot : Maatschappelijke impact bedrijfs- en stalbranden valt erg mee

 

 

Volgens prof. dr. Ira Helsloot, hoogleraar Besturen van veiligheid aan de faculteit Managementwetenschappen van de Radboud Universiteit Nijmegen, valt de maatschappelijke impact van bedrijfsbranden, zoals stalbranden, afvalbranden en branden in binnensteden, erg mee.  “We hebben met grote regelmaat grote branden en het effect ervan is eigenlijk heel klein. Branden als bij Chemie-Pack en ook de stalbranden halen de media en hebben vooral een impact voor de eigenaren en werknemers van die bedrijven, maar het effect op de omgeving in de zin van rook of wat dan ook is meestal gering. Ook de maatschappelijke impact valt heel erg mee. Bij die stalbranden en bij sommige andere typen branden zie je natuurlijk wel dat groepen in de samenleving iets willen, bijvoorbeeld minder veehouderij, en daarom in de media of de politiek belangstelling voor die branden organiseren. Dat is een bekend bestuurskundig fenomeen, maar het is iets anders dan een brede maatschappelijke impact.”

Helsloot stond in zijn verhaal uitgebreid stil bij de risicoaansprakelijkheidsverzekering,  die in een Europese richtlijn wordt aanbevolen.  “Het Nederlandse parlement heeft daar echter bewust niet voor gekozen, omdat men de concurrentiepositie van Nederland niet in gevaar wilde brengen. Daarmee heeft de overheid ervoor gekozen te accepteren dat het aantal grote branden in chemische opslag en overslagbedrijven en in vergelijkbare bedrijven hoger is dan het zou kunnen zijn. Branden zoals bij Chemie-Pack hebben we daardoor zeker eens per maand, maar dat accepteren we.”

Het werkt volgens hem alleen als een bedrijf zich verplicht moet verzekeren voor alle gevolgen van een incident. “In dat geval had de verzekeraar van Chemie-Pack 70 miljoen euro moeten neerleggen. Zo’n verzekeraar gaat dan natuurlijk op een heel andere wijze toezicht houden, veel strenger. Dit is daarom een methode om het aantal branden bij in ieder geval die chemieachtige overslagbedrijven terug te dringen. “

Voor welke bedrijven?
Ira Helsloot aarzelt of die verplichting tot verzekering van risicoaansprakelijkheid ook voor andere bedrijven dan dergelijke overslag en opslagbedrijven zou moeten gelden. “Je moet daar goed over nadenken”, zegt hij. “Zo’n verplichte verzekering leidt ertoe dat ook heel kleine bedrijven hoge verzekeringspremies moeten betalen. Eigenlijk saneer je dan de branche. Verplicht je zo’n verzekering bijvoorbeeld voor doe-het-zelfzaken met een kleine chemische opslag, dan weet je dat alleen de grote doe-het-zelfketens overblijven. Dat hoef je niet erg te vinden, maar het is wel een keuze. Ik vind daarom dat de overheid een goede afweging moet maken. Als het risico niet groot is, moeten kleine initiatieven niet om zeep worden geholpen. Daar zit dus een grens, maar wat mij betreft mag zo’n verzekering op het niveau van Chemie-Pack wel verplicht worden gesteld.”

Het volledige artikel, dat eerder verscheen in ‘Uit de brand’, het PR-magazine van de Stichting Salvage, is hiet te bekijken: https://lnkd.in/eSPJhqx