Geen enkel Nederlands bedrijf voldoet op dit moment aan de toekomstige, strengere duurzaamheidsregels voor jaarverslagen van de Europese Unie (EU). Dat blijkt uit onderzoek van KPMG.
Vanaf 2024 moeten organisaties gevestigd in de EU met meer dan 500 werknemers in hun jaarverslag inzicht geven in de manier waarop hun activiteiten invloed hebben op de mens, het milieu en de samenleving.
Deze nieuwe EU-regels zullen van toepassing zijn op vele duizenden bedrijven, die omgerekend verantwoordelijk zijn voor een slordige 75% van de Europese economie. Wim Bartels, voormalig KPMG-partner, drukt bedrijven op het hart om zich bijtijds bewust te zijn van de impact van de nieuwe regels.
“Hoewel de regels pas over een kleine anderhalf jaar ingaan, hebben ze nu al invloed op de dagelijkse operatie van bedrijven”, aldus Bartels. “Als een onderneming bijvoorbeeld vandaag besluit een nieuwe fabriek te bouwen, moet op langere termijn helder zijn wat de impact daarvan is op mens, milieu en samenleving.”
De tijd dringt
In dat licht is het opmerkelijk dat op dit moment nog geen enkele Nederlandse onderneming voldoet aan de zogenaamde Corporate Sustainability Reporting Directive (CSRD) van de EU, zo is te lezen in een recent gepubliceerd rapport van KPMG.
“Het merendeel van de bedrijven is hard op weg met het vaststellen van ESG-doelstellingen, strategie en aanpassingen van processen en systemen. Maar dat is veelal nog niet in lijn met de nieuwe EU-regels”, zegt Marco Frikkee, partner binnen de Sustainability Reporting-praktijk van KPMG.
Voor zijn studie analyseerde het Big Four-kantoor de jaarverslagen van zo’n vijftig beursgenoteerde en grote niet-beursgenoteerde bedrijven uit ons land. Daaruit blijkt dat Philips, DSM en Ahold Delhaize al het verst zijn met het implementeren van de CSRD in hun jaarverslagen.
De meeste aandacht in de huidige verslaglegging gaat uit naar duurzaamheid. Zo geeft 90% van de beursgenoteerde en 70% van de niet-beursgenoteerde bedrijven inzicht in de impact van hun bedrijfsactiviteiten op het gebied van milieu en biodiversiteit.
De meeste bedrijven verschaffen echter onvoldoende informatie over de sociale aspecten. Volgens de CSRD moeten ze informatie geven over de arbeidsomstandigheden in hun gehele waardeketen. Dus ook over de productie die bijvoorbeeld in China plaatsvindt. Maar daarover valt tot op heden nauwelijks wat te lezen in de jaarverslagen.
Dubbele materialiteit
Een ander belangrijk aspect van de nieuwe verslagleggingsregels betreft de rapportage van dubbele materialiteit. Dit begrip duidt erop dat een negatief of positief effect van een bedrijf ook materieel kan zijn als dit geen invloed heeft op de bedrijfswaarde.
Met dubbele materialiteit worden de financiële bedrijfsrisico’s rond duurzaamheid én de risico’s voor mens en milieu op een heldere manier in kaart gebracht, laat Frikkee weten. “Zo moet uit de dubbele materialiteit blijken of bedrijven opgewassen zijn tegen de gevolgen van klimaatverandering. Tegelijkertijd moet blijken in hoeverre bedrijfsactiviteiten de natuur aantasten. Geen van de onderzochte bedrijven voldoet nu aan de EU-eisen rondom dubbele materialiteit.”
