Asbestslachtoffers hoeven binnenkort niet meer naar de rechter als hun claim is verjaard. Hun zaak wordt buiten de rechter om aan een panel van deskundigen voorgelegd. Dit hebben de partijen die deel uitmaken van het Instituut Asbestslachtoffers (IAS) besloten.
Ruim vijfhonderd mensen krijgen jaarlijks de diagnose van longvlieskanker als gevolg is van blootstelling aan asbest, meldt IAS.” Na de diagnose is de levensverwachting gemiddeld 14 maanden. De blootstelling kan soms wel vijftig jaar geleden hebben plaatsgevonden, toch geldt een wettelijke verjaringstermijn van dertig jaar voor het verkrijgen van een schadevergoeding. Hoewel in veel gevallen aansprakelijke partijen of verzekeraars geen beroep doen op de verjaringstermijn, is het beroep hierop toch een de meest voorkomende struikelblokken in die gevallen dat de bemiddeling voor schadevergoeding niet slaagt.”
Tot nu toe moest het slachtoffer dan de rechter laten beoordelen of het beroep op verjaring terecht is. Met de oplossing die het IAS presenteert is dat volgens het instituut zelf niet meer nodig. Een panel van door de betrokken partijen erkende deskundigen, zal binnen enkele weken de juistheid van het beroep op verjaring beoordelen. ‘Deze oplossing is mogelijk omdat het beroep op verjaring bij asbestzaken niet absoluut is. De Hoge Raad heeft bepaald dat er redenen kunnen zijn waardoor de verjaring niet stand houdt, maar dan moet het asbestslachtoffer naar de rechter stappen. Om te voorkomen dat deze in een moeizame en langdurige juridische procedure terecht komt, kiezen de partijen gezamenlijk voor deze oplossing. Het panel zal alleen een rol spelen bij asbestslachtoffers met de ziekte maligne mesothelioom en als er in de bemiddeling geen andere geschilpunten zijn. Het oordeel van het panel is niet bindend, maar de verwachting is dat partijen dit zelden zullen aanvechten bij de rechter. Het panel van deskundigen zal in het najaar worden geïnstalleerd, bij wijze van proef voor een periode van twee jaar. Inmiddels heeft de staatssecretaris van Sociale Zaken en Werkgelegenheid, Tamara van Ark, in een brief aan de Tweede Kamer laten weten deze oplossing te ondersteunen.
Jan Warning, directeur van het IAS, is blij met dit panel. ‘Het feit dat asbestslachtoffers worden geconfronteerd met verjaring druist in tegen het rechtsgevoel. Wanneer de ziekte zich niet openbaart kan men de veroorzaker niet aansprakelijk stellen want er is geen schade. Maar als de ziekte zich wel manifesteert kan dat ook niet, want dan is de schade verjaard. Het is mooi dat er nu een laagdrempelige voorziening komt die snel een uitspraak doet. Zo hoeven partijen geen kostbare juridische procedure te starten.’
