Verzuimkosten door werkstress lopen op tot 3,1 miljard euro; vorig jaar 1,3 miljoen burn-out klachten


  1,3 Miljoen Nederlandse werknemers hadden in 2019 burn-outklachten. Bij elkaar verzuimden zij 11 miljoen werkdagen met werkstress als reden, ongeveer hetzelfde aantal als in het jaar daarvoor. De kosten van werkstress gerelateerd verzuim zijn opgelopen tot 3,1 miljard euro per jaar (2018) tegen 2,8 resp 2,5 miljard euro in de twee jaren ervoor. De gemiddelde verzuimkosten per werknemer bedroegen in 2018 gemiddeld 9.100 euro tegen 8.100 miljoen euro in 2017 en 8.200 euro in 2016Dit blijkt uit de factsheet ‘Werkstress’ die TNO gisteren, bij de start van de week van de werkstress, publiceerde.

De cijfers laten zien dat de week hard nodig is: werkstress is nog altijd een belangrijke reden voor verzuim en uitval, zeker ook tijdens de coronacrisis. Werkstress is een belangrijk arbeidsrisico. In 2019 gaf 46% van de werkgevers aan dat werkstress een belangrijk risico is in het bedrijf en 37% van de werknemers geeft aan dat werkdruk/werkstress als reden voor het verzuim. Werkgevers nemen de nodige maatregelen ter preventie. De meest getroffen maatregel is werknemers meer autonomie geven. 67% van de werkgevers geeft de werknemer meer autonomie om het werk zelf in te richten. Werknemers ervaren de genomen maatregelen nog niet altijd als genoeg, 44% vindt dat er aanvullende maatregelen nodig zijn.



Het aandeel mensen met klachten blijft dan ook onverminderd hoog. In 2019 gaf 17% van alle werknemers aan burn-outklachten te hebben (zie hier voor regionale cijfers). Dat komt neer op 1,3 miljoen mensen, net zo veel als in 2018. De kosten van werkdruk en werkstress blijven ook hoog. In 2018 – het meest recente jaar waarover de kosten bekend zijn – liepen deze op tot 3,1 miljard euro. Dit komt vooral doordat mensen langer zijn gaan verzuimen met dergelijke klachten. De kosten per persoon stegen van 8.100 euro in 2017 naar 9.100 euro in 2018.
Impact Corona op werkstress

De impact van de Coronacrisis op het werk is groot. Banen zijn verloren gegaan, veel werknemers werken structureel thuis en de grenzen tussen werk en privé vervagen. Toch blijkt dat medio juni, na de eerste golf, de burn-outklachten redelijk stabiel blijven: 17% van de werknemers ervaart op dat moment burn-outklachten. Werknemers in het onderwijs (22%), de ICT sector (21%) en de zorg (19%) het vaakst.  

 Dat wil niet zeggen dat er geen aandachtspunten zijn. Zo heeft 12% van de thuiswerkers moeite om zich te concentreren, en geeft 8% dit als reden voor het verzuim. De werk-privé balans veranderde gemiddeld niet veel, maar dat geldt lang niet voor iedereen. Bij thuiswerkende ouders met kleine kinderen verslechterde de werk-privé balans, terwijl deze bij ouders die op locatie werken verbeterde. Positief is dat de sociale steun tijdens de coronacrisis erg goed bleef: 87% van de werknemers ervaart veel steun van de leidinggevende.  

Enkele andere uitkomsten uit het onderzoek:
43% van de werknemers ervaart een lage autonomie en 38% hoge taakeisen;
29% heeft te maken met ongewenst gedrag van klanten, patiënten, leerlingen en andere externen;
37%  van de werkgevers heeft werknemers de afgelopen twee jaar meer autonomie gegeven als maatregel voor psychosociale arbeidsrisico’s en 30% had deze maatregel al eerder ingevoerd;
71% van dewerknemers werkte medio 2020 (ook) op locatie, 45% werkte (ook) thuis;
Zowel vóór als tijdens de Coroncrisis ervaart 10%  van de werknemers een disbalans tussen privé en werk;
12% van de thuiswerkers geeft aan moeite te hebben zich te concentreren tijdens het werk: dat is twee keer zo vaak als mensen die op locatie werken;
Van de thuiswerkers heeft 8% verzuimd vanwege vermoeidheid of concentratieproblemen; 87% van de werknemers ervaar veel sociale steun vanuit de leidinggevende tijdens de Coronacrisis.

 

Door werkgevers getroffen maatregelen tegen psychosociale arbeidsbelasting Bron: WEA 2019