Stichting Salvage neemt per 1 januari 2019 rampencoördinatie over van het Verbond van Verzekeraars

 

De Stichting Salvage neemt op 1 januari 2019 de rampencoördinatie over van het Verbond van Verzekeraars. Concreet betekent het dat Salvage namens de gezamenlijke verzekeraars het eerste aanspreekpunt wordt bij rampen. “Een logische stap”, meent Richard Oets, die tot 31 december a.s. de rampencoördinator bij het Verbond is.

 Ongeveer een jaar geleden is Oets, in opdracht van het Verbond, gestart met een onderzoek naar de rol van verzekeraars bij rampenbestrijding/crisisbeheersing. “Het verzoek was of ik de huidige werkwijze wilde toetsen op actualiteit, werkbaarheid en efficiency. Ik ben van start gegaan met een inventarisatie en wilde eerst in kaart brengen welke afspraken, plannen, draaiboeken en protocollen allemaal een rol spelen.”

Al snel ontdekte Oets dat zowel de diverse protocollen als het draaiboek prima werken. “Het afbreukrisico zit vooral bij mijzelf”, vertelt hij lachend. “Eén coördinator is veel te kwetsbaar. Ik ben ook wel eens ziek of op vakantie.”Daarnaast benadrukt hij dat de omstandigheden momenteel heel anders zijn dan vroeger. “Toen werkte dat ene aanspreekpunt misschien prima, maar nu hebben we naast de chaos die bij een ramp hoort, ook nog eens met een sociale context te maken. De druk is veel groter. Mensen hebben heel snel hun mening klaar en ventileren die ook op social media. We moeten simpelweg sneller handelen dan vroeger.”

Tijd is rijp
De tijd is daarom meer dan rijp om het stokje over te dragen aan de Stichting Salvage, vindt Oets. “De stichting is 24-7 bereikbaar, heeft toegang tot zo’n 140 experts én verstand van coördineren. Dat doet Salvage al dertig jaar. De organisatie is in staat om meteen met de politie, brandweer of bevolkingszorg te schakelen als dat nodig is. Zowel de contacten als het netwerk zijn er. Eén telefoontje kan genoeg zijn.”

Hij wil er maar mee zeggen dat Salvage sneller dan een individuele verzekeraar de chaos onder controle kan krijgen. “Een ramp is op zich niet anders dan een kleinschalige calamiteit. Als een Salvagecoördinator ter plekke komt, coördineert hij de hulpverlening. Hij probeert de schade zoveel mogelijk te beperken, biedt een schouderfunctie en adviseert betrokkenen. Bij een ramp is de impact groter, de doorloop langer en is er vooral behoefte aan informatie over het incident. Niet in de laatste plaats onder de gedupeerden zelf. Daarnaast is het handelend optreden en het samen optrekken van overheidsdiensten van belang. Salvage kan dat als geen ander. Bij omvangrijke meldingen gaat ook de Mobiele Unit van Salvage mee als kantoor ter plaatse. Bovendien, Salvage krijgt zo’n vier- tot vijfduizend meldingen op jaarbasis, waarvan 150 grootschalige incidenten. Wij weten niet beter.”