Hoofdredactioneel commentaar: Duurzaam en maatschappelijk verantwoord ondernemen   

Maatschappelijk verantwoord ondernemen en duurzaamheid. Het zijn al geruime tijd  ‘hot topics’ in ondernemingsland. Ook in verzekeringsland staan deze zaken hoog op de agenda, zijn bij marktpartijen tal van commissies en werkgroepen in het leven geroepen om nadrukkelijker invulling te gaan geven aan de woorden ‘maatschappelijk’ en ‘duurzaam’. Ook in het beleidsplan van het Verbond van Verzekeraars voor de periode 2016-2018 met als titel ‘Een gezonde sector, betrokken bij de klant. Maatschappelijk en Ondernemend in 2017’ vormen deze begrippen belangrijke pijlers.

Enerzijds natuurlijk een goede zaak; niet alleen omdat ons aller klant, de consument, daar steeds meer waarde aan lijkt te hechten,  maar vooral ook omdat het goed is voor de samenleving. Anderzijds heeft het voor mij iets merkwaardigs. Van duurzaam en maatschappelijk wordt nu iets bijzonders gemaakt, iets waarmee je je kunt onderscheiden van de concurrentie. Terwijl het eigenlijk normaal zou moeten zijn, standaard in ons aller DNA moeten zitten en dus het uitgangspunt zou moeten zijn van ieders activiteiten.

Omdat dit dus kennelijk niet het geval is, is het op zich goed dat er binnen de branche initiatieven worden ontplooid om duurzaamheid te bevorderen. Zoals de Stichting Duurzaam Repareren met het keurmerk Duurzaam Herstel en de Rob Insinger Duurzaamheid Award als aanmoedigingsprijs voor het duurzaam laten herstellen van schades. In Rotterdam kennen ze het ‘begrip: ‘Geen woorden maar daden’, iets wat kennelijk op het gebied van duurzaamheid in verzekeringsland nog geen massale navolging kent.

Zo wordt het Duurzaam Herstel-initiatief momenteel slechts ondersteund door drie verzekeraars: Aegon, a.s.r en Unigarant. Tijdens de uitreiking van de Duurzaamheid Award stelde bestuursvoorzitter Harry Filon nadrukkelijk dat ‘Duurzaam Herstel nog meer draagvlak en volume nodig heeft’. Gesprekken die hij heeft gevoerd met andere verzekeraars hebben tot dusver nog niet geleid tot de gewenste aansluiting. Hoewel in de PR- en publiciteitsuitingen massaal wordt uitgedragen dat men duurzaamheid en MVO ‘hoog in het vaandel heeft ‘staan.  Wie regelmatig zijn oor te luisteren legt bij de uitvoerders in schaderegelingsland – experts, reconditioneerder en schadeherstellers, is wellicht minder verbaasd. Als kan worden gekozen tussen een ‘duurzame hersteller’ of een goedkopere uitvoerder die niet of minder zorgvuldig met het milieu omgaat, wie krijgt dan de opdracht?  Ik denk dat u zelf het antwoord wel weet…

Hoofdredactioneel commentaar van Jan van Stigt Thans in Risk & Business Magazine. Voor de overige artikelen klik hier: http://riskbusiness.kinsta.cloud/wp-content/uploads/2017/09/RB_5_2017.pdf.