“De Coronacrisis zou weleens hét kantelpunt kunnen vormen voor verzekeraars om de noodzaak tot veranderen en innoveren echt in te gaan zien”

  Verzekeraars en pensioenfondsen scoren qua vermogen tot veranderen nóg slechter dan het op zich al veel te lage landelijk gemiddelde dan het op zich al landelijke gemiddeld een zelfs veel slechter dan banken en overige bedrijven en instellingen binnen de financiële dienstverlening. Tegenover 15% van de medewerkers die een sterk vertrouwen heeft in het vermogen van het eigen bedrijf om te kunnen veranderen staat 43% van het verzekeringspersoneel dat daarin geen of weinig fiducie heeft, zo blijkt uit een onderzoek van First Day Advisory Group en Business Fitscan.

In een interview in het gisteren verschenen Risk & Business Magazine geven Onno Bloemers, Robert Witteveen en Tom Koppelman hiervoor de volgende verklaring:  “Binnen de verzekeringsbranche wordt de echte noodzaak tot veranderen en innovatie tot dusver minder ervaren dan in andere sectoren. Kennelijk moet bij de sector eerst het water tot aan de lippen komen. De banken hadden de forse recente financiële crisis nodig om het roer drastisch om te gooien en dat heeft daadwerkelijk geleid tot innovatieve veranderingen en klantvriendelijke initiatieven als ‘Tikkie’. Een dergelijke ‘pijn’ heeft de verzekeringsbranche nog niet gevoeld. Het klinkt wrang, maar de impact van de huidige corona-crisis zou weleens hét kantelpunt kunnen vormen voor verzekeraars om de noodzaak tot veranderen nu echt in te gaan zien en vervolgens tot ingrijpende veranderingen en innovaties over te gaan.”

Uit het onderzoek komt weliswaar naar voren dat medewerkers van verzekeraars de noodzaak tot veranderen daadwerkelijk inzien, maar ook dat leidinggevenden daar om hen moverende redenen kennelijk vaak anders over denken. De wens bij veel medewerkers tot veranderen en innoveren zien we daarom niet of nauwelijks in daden omgezet.  Innovaties komen eigenlijk niet echt goed van de grond omdat er voor verzekeraars geen urgentie is om dit soort innovaties te omarmen en omdat elke IT-aanpassing in de prioritering sneuvelt.  “De combinatie van enerzijds wel de noodzaak voor verandering voelen maar anderzijds niet beschikken over het noodzakelijke verandervermogen is potentieel gevaarlijk.”  

Ook leggen zij de oorzaak van de geringe veranderingsgezindheid bij verzekeraars niet alleen bij hen zelf maar voor een deel ook bij de aard van het beestje. “Verzekeringen zijn niet ‘sexy’ en hebben bij consumenten geen hoge prioriteit. Je ziet het bijvoorbeeld aan de lage bereidheid bij zorgverzekerden om jaarlijks van zorgverzekeraar te veranderen, ook al is dat aantoonbaar goedkoper of anderszins interessant. Daardoor is ook de noodzaak voor verzekeraars om klanten aan zich te binden minder groot en dus ook de noodzaak tot veranderen en innoveren.”

Dwarsdenkers

Als men binnen de Nederlandse verzekeringsbranche het heeft over innovatie, dan denkt men aan een bedrijf als Lemonade. Dat wijkt volgens hen  weliswaar qua werkwijze af van de traditionele verzekeraars maar ook weer niet zoveel dat je van een disruptieve verandering kunt spreken. “Waar de markt echt behoefte aan heeft, dat zijn dwarsdenkers, mensen die buiten de gebaande paden durven te denken, met echte vernieuwingen en innovaties komen en volstrekt andere benaderingen voor de huidige manier van werken durven voor te stellen.”

Die zijn er volgens hem wel en er wordt in het gunstige geval ook wel naar hen geluisterd. “Maar in 9 van de 10 gevallen wordt er in de doorgaans conservatieve, behoudende management- en directiekamers vervolgens niets mee gedaan en dat is jammer want het kan best om goede ideeën gaan. Met bovendien als gevolg teleurgestelde medewerkers, terwijl hiervan ook niet echt een stimulans uitgaat naar andere medewerkers om ook met creatieve ideeën te komen en om hun nek uit te steken Hiermee maak je volgens hen de noodzakelijke creativiteit binnen je bedrijf dood. Terwijl je medewerkers zoveel mogelijk bij je bedrijf betrokken moet zien te houden en hen juist moet stimuleren om met nieuwe ideeën en innovatieve voorstellen te komen.

Op de  slotvraag  wat zij verzekeraars mee willen geven op basis van het benchmarkonderzoek komt als antwoord dat het begint met een heldere, duidelijke visie en doelen. Dat klinkt logisch, maar daar ontbreekt het volgens hen meer dan eens aan. “Begrijp waar je staat en waar je naar toe wilt. Omarm dwarsdenkers, geef ze een platform, luister naar ze en kijk met een open mind of, en zo ja, hoe hun innovatieve voorstellen geïmplementeerd kunnen worden.”

Het volledige artikel vindt u hier: http://riskenbusiness.nl/wp-content/uploads/2020/04/RB2_2020.pdf