Adfiz over pleidooi voor ongevraagde provisietransparantie: Verbond en AFM weten ook niet waarom’

 

.

“Publicitair lijkt de geest uit de fles nu AFM en Verbond openlijk hun liefde aan ongevraagde transparantie verklaard hebben. Laten we de zaak wel nuchter blijven bekijken. Want er is geen enkele reden om deze gevaarlijke maatregel uit de kast te halen. Des te verwonderlijker dat de AFM achter dit stokpaardje van het Verbond aanloopt. Er zijn heel veel redenen voor ministerie en politiek om dit proefballonnetje links te laten liggen”, stelt Adfiz in een  uitgebreidere reactie naar aanleiding van het pleidooi van Verbond en AFM voor ongevraagde provisietransparantie. Volgens de brancheorganisatie voor het intermediair weten beide organisaties eigenlijk niet waarom ze hiervoor pleiten.

“Allereerst het ontbreken van de waarom-vraag. Beide pleitbezorgers komen er niet uit. Het Verbond komt niet verder dan dat het naar eigen zeggen anno 2017 niet houdbaar is dat verzekeraars niet transparant zijn over de provisies. Blijkbaar waren ze even vergeten dat er geen verbod op transparantie bestaat. Sterker, er zijn regels die verplichten altijd te vertellen dat je beloond wordt via provisie, en als de consument erom vraagt ook hoe hoog die provisie is.

Dan de AFM. Die wil vooral voorkomen dat er in de toekomst consumenten zijn die in een online omgeving niet weten hoe hoog de provisie is. Dat kan toch in alle objectiviteit geen reden zijn. Als we daarbij optellen dat Europa zover niet gaat, de minister de maatregel eerder disproportioneel zwaar noemde, de schademarkt geen incidenten kent, provisie geen effect op de prestatie van schadeverzekeringen heeft, en producten na een jaar opzegbaar zijn zonder noemenswaardige switchkosten, dan hangt de vraag levensgroot boven de markt: waarom?

Temeer daar het risico groot is een goed functionerende adviesmarkt te verstoren. Want laten we wel zijn: financiële producten zijn low interest, mensen zijn van nature slechte rationele beslissers en de aard en kwaliteit van financiële producten en diensten zijn vooraf lastig te bevatten. De grootste toegevoegde waarde van goed advies is het voorkomen van verkeerde keuzes. De impact daarvan blijft alleen buiten beeld als die verkeerde keuze niet gemaakt wordt. De grootste toegevoegde waarde van een goede schadeverzekering via een adviseur is dekking en hulp bij schade. En die wordt vaak pas jaren later duidelijk, als er schade is. En als schade uitblijft zelfs helemaal niet. Er ligt een zware verplichting bij Verbond en AFM om aan te tonen dat klanten in die setting betere keuzes maken wanneer de focus zo eenzijdig op één stukje van de prijs wordt gelegd. Een heilloze missie, waar ze dan ook logischerwijs bij uit de buurt blijven”.

Een tweede risico is minstens zo kwalijk.” Een te eenzijdige focus op prijs van het advies leidt namelijk tot concurrentie op prijs en uitholling van solidariteit. Het onvermijdelijke gevolg zijn slechtere voorwaarden en uitgeklede klantbediening. Zeker voor kwetsbare klanten. Ongevraagde provisietransparantie zal resulteren in een race-to-the-bottom. Dat is precies wat we maatschappijbreed niet willen. Kortom: waarom?

We kunnen gissen. De reiswereld geeft bijvoorbeeld prima voorbeeld hoe het opknippen van prijzen als middel is ingezet tegen prijsdruk. En iedere keten kent bij momenten zijn machtstrijdjes tussen productie en distributie. Maar laten we niet gissen. Het is aan de verzekeraars en de AFM om met een beter antwoord op de waarom-vraag te komen, voordat het überhaupt onderwerp van gesprek zou mogen zijn. Deze proefballon verdient de aandacht niet. Laat ons dus alsjeblieft weer aan het werk gaan allemaal. Daar wordt de consument immers pas echt beter van.”