Siewert Lindenbergh, hoogleraar Privaatrecht aan de Erasmus School of Law in Rotterdam, heeft tijdens de recente PIV-Jaarconferentie, een warm pleidooi gehouden voor de komst van een gedragscode voor de afwikkeling van beroepsziekteclaims. “Die staat hoog op mijn wensenlijstje. Van alle ontwikkelde landen in Europa en zelfs daarbuiten bungelt Nederland onderaan. Sinds de arresten van de Hoge Raad in juni 2013 (inzake de arbeidsrechtelijke omkeringsregel, red.) is de afwikkeling van beroepsziekteclaims de das omgedaan, dus daar moeten we iets mee. Sommigen weten ook al wat, maar daar hebben we de handen nog niet voor op elkaar.”
In zijn presentatie stond Lindenbergh stil bij enkele te verwachten ontwikkelingen in de schade, in het recht en in de schadeafwikkeling. Wat het eerste betreft wees hij op de toename van zowel het aantal verkeersongevallen als van het aantal bedrijfsongevallen, alsmede op de grotere risico’s die met voedsel hebben te maken (salmonella, finopril). Hij zei er niet gerust op te zijn dat de toenemende modificatie van voedsel geheel veilig zal geschieden. Andere trends die hun weerslag op het schadebeeld zullen hebben, zijn volgens hem de vergrijzing, de toename van het aantal ZZP’ers, de terugtredende overheid en de robotica en domotica.
Rechtsontwikkeling
Ook in het recht zijn volgens Lindenbergh ontwikkelingen te verwachten, hoewel het letselschaderecht volgens hem minder dan in de afgelopen twintig jaar leidend zal zijn op het gebied van rechtsontwikkeling. “Die rol wordt meer en meer door het schadevergoedingsrecht op het gebied van financiële producten overgenomen. Enkele vraagstukken die zich in de toekomst zullen aandienen zijn die met betrekking tot de vergoeding van affectieschade, de normering van buitengerechtelijke kosten en het first partymodel voor verkeerschades.”
Over de ontwikkelingen in de schadeafwikkeling zei Lindenbergh: “Er is in de afgelopen jaren veel aandacht aan het herstelgericht schaderegelen besteed. Het herstelgericht schaderegelen zou de toekomst hebben. Dat heeft het ook vast en zeker, maar mijn indruk is dat het in hoge mate beperkt blijft tot een debat over bevoorschotting en over de posten die daarvoor in aanmerking komen, ook als er van alles nog niet vaststaat.”
Nog een interessante ontwikkeling is de afwikkeling van kleine claims zonder buitengerechtelijke kosten. Lindenbergh: “Soms bedragen de buitengerechtelijke kosten honderd procent of meer ten opzichte van de claim zelf. Dat leert ons toch wel iets. De Engelsen hadden een nog groter probleem, met buitengerechtelijke kosten – of moet ik zeggen: gerechtelijke kosten – tot 250% ten opzichte van de claim. Daar is inmiddels voor claims tot 1.000 pond, en binnenkort tot 5.000 pond, een ‘small claims track’ ontwikkeld: een soort procesmachine waar de claims doorheen worden geduwd en zonder veel gedoe er betrekkelijk snel weer uit rollen. Dit heeft in Engeland veel bedrijven die zich met personenschade bezighielden, de kop gekost.”
