Geboren (1955) in Den Haag, bezocht Marcel het Johan de Witt lyceum in de Hofstad, waarna hij in 1974 zijn studie voorzette aan de Technische Hogeschool Delft (tegenwoordig TU Delft). Hij stroomde in bij de afdeling bouwkunde waar hij in januari 1983 zijn ingenieurstitel behaalde.
Het afstudeerproject bleef dicht bij huis, een casestudy naar de samenwerking van de gemeente Den Haag en een projectontwikkelaar in het kader van de herontwikkeling van de badplaats Schevingen. Zijn voorliefde voor onroerend goed bleef ook later als een rode draad door zijn loopbaan gaan. Hoewel hij er actief geen carrière van maakte, behaalde hij in 1990 het vakexamen Makelaardij Onroerend Goed, puur uit interesse in het vakgebied.
Zijn werkzame leven begon met een aantal stages tijdens zijn studie, maar na zijn afstuderen trad hij in dienst van Troostwijk Taxaties. Ruim 35 jaar bleef hij zijn eerste echte werkgever trouw. Zelfs zo trouw dat hij niet begreep als collega’s een overstap maakten naar een concurrent. Marcel was niet kritiekloos, ook niet naar zijn werkgever, maar zijn loyaliteit bepaalde dat hij liever af en toe de strijd intern aanging dan een overstap zou maken.
Na zijn indiensttreding in 1982 bij Troostwijk, destijds nog op het kantoor in Zwijndrecht, werd hij opgeleid tot bouwkundig taxateur voor verzekeringsdoeleinden. Maar zijn interesse ging al snel verder en met name de technologische ontwikkelingen hadden zijn interesse. Tijdens de prille eerste stappen die door Troostwijk werden gezet op het gebied van automatisering, ontwikkelde Marcel zich tot specialist op de Wang computer met het certificaat van cursus systeembediening als bewijs.
De combinatie IT en taxeren was een feit en was de jaren erna voor Marcel een bron van innovatieve ontwikkelingen binnen Troostwijk. Hij ontwikkelde zich als een motivator om de nieuwste technieken te gebruiken. Daarnaast stond hij mede aan de wieg van de ontwikkeling van walk through taxaties als alternatief voor gedetailleerde taxaties bij grotere ondernemingen en multinationals. Hij werd een gedreven pleitbezorger van het principe om ook de waardebepalingen als een ‘cost of risk’ te zien als een belangrijk onderdeel van een goed verzekeringscontract.
Het type klanten bracht met zich mee dat Marcel namens Troostwijk ook veel in het buitenland kwam. Net als in Nederland bouwde hij daar een groot relatienetwerk op. Hij genoot van zijn persoonlijke contacten met de relaties van de bedrijven die hij bezocht als ook met de vele spelers in de verzekeringsindustrie. Daarbij werd hij vaak gevraagd om als spreker zijn verhaal bij symposia over het voetlicht te brengen. Nog maar een paar weken geleden was hij te gast bij de risk managers die in Zweden georganiseerd zijn binnen de Swerma. Hij overleed ‘in het harnas’, nog vol met plannen die hij helaas niet zelf meer kan uitvoeren.
De Troostwijk collega’s, maar ook veel van zijn relaties, verliezen met Marcel een aimabel mens en een betrokken en geïnteresseerde vakgenoot, die waar mogelijk klaar stond om zijn bijdrage te leveren waar dat gevraagd werd. Hij zal in die rol nog lang gemist worden.
Wiebe Westerhof, algemeen directeur Troostwijk
