Wanneer iemand zwaar gewond geraakt bij een verkeersongeval moet in één van de zes gevallen een familielid stoppen met werken om voor het slachtoffer te zorgen. Bijna 80% van alle zwaargewonden herstelt nooit helemaal volledig en ondervinden nog elke dag, in kleine of grote mate hinder van zijn of haar ongeval. Dat blijkt uit de nieuwe Europese studie MyLAC (My Life After The Crash), dat onlangs werd gepresenteerd op de internationale herdenkingsdag voor verkeersslachtoffers. MyLAC is een Europees project waarbij verkeerslachtoffers in 20 Europese landen werden geïnterviewd met als doel de vele gevolgen van verkeersongevallen in kaart te brengen, zowel op medisch, psychologisch, sociaal als economisch vlak. Deze studie kwam er op initiatief van het Belgisch Instituut voor de Verkeersveiligheid (BIVV), in samenwerking met de Europese Federatie van Verkeerslachtoffers (FEVR) en vele tientallen organisaties voor ondersteuning van verkeersslachtoffers in Europa
“MyLAC toont nogmaals duidelijk aan dat de gevolgen van een verkeersongeval niet enkel beperkt blijven tot materiële en lichamelijke schade”, concluderen de onderzoekers. Ook op psychologisch en financieel vlak dragen verkeerslachtoffers en hun omgeving vaak levenslang de gevolgen van een verkeersongeval. En het maakt niet uit of je slachtoffer was als voetganger, fietser of als inzittende van een auto. Alle weggebruikers hebben met dergelijke zware gevolgen te maken.”
Letsel en andere gevolgen
Ongeveer 60% van de respondenten moest na hun verkeersongeval langer dan zeven dagen in het ziekenhuis verblijven. De meest voorkomende fysieke letsels waren hoofdletsels, letsels aan de onderste ledematen en letsels aan de wervelkolom. De meeste letsels van voetgangers kwamen voor aan het hoofd (63%) en de onderste ledematen (55%). Slachtoffers die in een wagen zaten tijdens het ongeval hebben in 80% van de gevallen een hoofdletsel en iets meer dan de helft van de gevallen (53%) een letsel aan de wervelkolom.
Uit het onderzoek komt naar voren dat de gevolgen van een verkeersongeval vaak verder gaan dan lichamelijke klachten. Zo kampte meer dan 60% van alle ondervraagde slachtoffers na hun ongeval met een posttraumatische stressstoornis. Het gaat hier dus ook over slachtoffers die minder dan 7 dagen in het ziekenhuis hebben verbleven. Van de slachtoffers die langer dan 7 dagen in het ziekenhuis verbleven had bijna 70% achteraf een ernstige depressie. “De tol op psychologisch vlak is dus hoog en mag niet onderschat worden”, aldus de onderzoekers.
Voor 30% van alle zwaargewonden waren de gevolgen van het ongeval van dien aard dat zij moesten verhuizen. Daarnaast heeft 18% woningaanpassingen moeten doorvoeren om in hetzelfde huis te kunnen blijven wonen. Niet alleen voor het slachtoffer zijn de gevolgen groot, maar ook de naaste familie wordt er door getroffen. In 1 op 6 gevallen (16%) moest een naast familielid zelfs stoppen met werken om zorg te dragen voor het verkeersslachtoffer.
Ook voor het slachtoffer laat een verkeersongeval op professioneel gebied sporen na. Meer dan de helft (54%) van de zware slachtoffers bleef langer dan drie maanden thuis. Iets meer dan een derde (34%) heeft zijn werk of studies zelfs moeten stopzetten. Voor zij die hun werk toch hebben hervat, moest voor bijna 70% de werkbelasting worden aangepast. In bijna 60% van de gevallen waren er speciale voorzieningen nodig om het slachtoffer toch zijn taken te kunnen laten uitvoeren.
De helft van de zwaargewonde personen heeft na zijn ongeval te maken gehad met een inkomensverlies van ongeveer 200 euro per maand. Bijna één van de vijf verkeersslachtoffers (19%) heeft zelfs een financieel verlies van meer dan 1.000 euro per maand geleden. In het algemeen kunnen we stellen dat zware letsels gepaard gaan met een aanzienlijk inkomensverlies. Van alle zwaargewonden die langer dan 7 dagen in het ziekenhuis moesten verblijven, geeft slechts 22% aan volledig hersteld te zijn. Dit wil zeggen dat bijna 80% van alle zwaargewonden nog elke dag hinder, in kleine of grote mate, ondervindt van zijn ongeval.
