Roelof Visscher, manager van het Centrum Bestrijding Verzekeringscriminaliteit (CBV) van het Verbond van Verzekeraars, pleit op de Verbondssite voor meer checks tussen politie en het CBV om meer fraude met levensverzekeringen boven water te krijgen. Daarvan komen er steeds meer aan het licht.
Een bekende zaak is de ‘Surinaamse riviermoord’, waarbij een man zijn vriendin zou hebben omgebracht voor drie ton verzekeringsgeld. Een ander betreft ‘Het Monster van Amsterdam’, die twee Dominicaanse jongens vergiftigde en fraudeerde me overlijdensrisicoverzekeringen en uitvaartpolissen. “In totaal waren er zo’n tien tot vijftien verzekeraars bij betrokken en het net sluit zich nu eenmaal sneller als de data in één databank kan worden opgeslagen en vergeleken. Hoe meer gegevens er zijn, des te meer fraudesignalen kunnen worden gevonden”, aldus Visscher
Hij doelt daarmee op claimregistraties en op de CIS referentie tool, een samenwerking tussen het CBV en CIS (Centraal Informatiesysteem), die wordt ingezet om te achterhalen bij welke verzekeraars polissen lopen. “Dat kan handig zijn als er, zoals pas in Den Haag, een gebouw instort, waardoor veel huizen onbewoonbaar worden. Wij toetsen de diverse adressen in en weten meteen welke verzekeraars bij de schade betrokken zijn. Vervolgens is het aan die verzekeraars om actie richting hun klanten te nemen, maar het betekent wel dat de sector veel actiever kan opereren.”
Hetzelfde geldt bij de opsporing van fraude. “Bij ‘spannende’ zaken die bij het
grote publiek bekend zijn, zijn het vaak allerlei simpele signalen waarmee de
daders zichzelf verraden”, weet Visscher. “Als ik een rouwende nabestaande ben,
ga ik niet als eerste de levensverzekeraar bellen. In de zaak van de
riviermoord heeft vermoedelijk de verdachte zelf, kort nadat hij als begunstigde
op de polis is vermeld, de verzekeraar gebeld met de vraag of ‘de informatie
goed is overgekomen voor het geval het straks zover is’.” Ook hebben daders in
dit soort zaken vaak al meerdere (fraude)delicten gepleegd, vertelt Visscher.
“In de zaak van de riviermoord is bijvoorbeeld ook een claim onderzocht van een
uitgebrande auto. En Ada S., die is veroordeeld voor een dubbele gifmoord op
twee voormalige echtgenoten, had daarvoor het huis van haar nieuwe partner in
de fik gestoken.”
Samenwerking
Visscher pleit daarom voor een nog nauwere samenwerking met de politie. “Als de
politie nu een levendelict in de relationele sfeer gaat onderzoeken, is
er al regelmatig contact met ons, maar misschien zouden wij dat wel standaard
moeten doen. Zeker als er onlangs wijzigingen zijn geweest in de polis en het
bedrag is aangepast of de begunstigde is gewijzigd, kan een extra check naar
een mogelijk motief geen kwaad. Het onderzoek zelf is uiteraard aan de politie,
maar wij kunnen en willen graag als een wegwijzer fungeren. Vergeet niet dat
een van de puzzelstukjes bij het oplossen van de liquidatie van drugscrimineel
Ernesto Pistone was dat de levensverzekeraar de claim niet vertrouwde.
Uiteindelijk zijn de partner en haar minnaar voor de moord veroordeeld. Wie
weet wat we samen met de politie nog meer boven water kunnen halen.”
